خبرها

گیاهان دارویی- قسمت اول

انسان‌ها هزاران سال است که از خواص گیاهان دارویی آگاهند و از آنها برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کنند.
محققان سال‌هاست تلاش می‌کنند از خواص گیاهان دارویی در طب مدرن نیز استفاده کنند؛ در سال‌های گذشته متأسفانه بر اثر نابودی محیط زیست تقریباً 15هزار گونه گیاهان دارویی با خطر انقراض رو به رو شده‌اند.
تلاش‌هایی از سوی سازمان‌های حفاظت از محیط زیست برای نگهداری از این گنجینه طبیعی صورت گرفته است.

آلوئه ورا

در حوزه دریای مدیترانه، خاورمیانه، آسیا و شمال آفریقا یافت می‌شود. نوع وحشی آن جزو گونه‌های حفاظت شده است؛ از برگ‌های آلوئه ورا برای ساختن کرم‌های بیماری‌های پوستی، سوختگی و آفتاب سوختگی استفاده می‌شود.

تنباکوی کوهی

در ارتفاعات اروپا، آسیا و آمریکا رشد می‌کند. جزء گونه‌های حفاظت شده است و از چای، پماد و روغن آن به عنوان دارو استفاده می‌شود. خواص تنباکوی کوهی برای ترمیم جراحات ماهیچه‌ای، کوفتگی و تقویت تنفس است.
گفتنی است که گوته، نویسنده مشهور آلمانی هنگامی که قلب‌اش درد می‌گرفت از چای تنباکوی کوهی برای تسکین استفاده می‌کرد.

کنگر، کنگر فرنگی

کنگر تنها استفاده غذایی ندارد، بلکه خواص دارویی آن از سالیان دور نزد مصری‌ها و در رم باستان آشنا بوده است.خاصیت و قدرت واقعی کنگر اما در دهه‌30 میلادی با کشف ماده فلاونوئید آشکار شد.

کاشف آن “آلبرت وان زنت گیورگی ناگیراپولت” بود. که به خاطر آن جایزه نوبل دریافت کرد. این ماده به ویتامین پی معروف شد. و از کنگر برای درمان بیماری های معده و روده استفاده می شود.

گزنه

این گیاه در سراسر جهان یافت می‌شود؛ لمس آن به خاطر وجود فرمیک اسید در پرزهایش باعث احساس سوزش می‌شود. اما دارای خواص دارویی بسیار بالایی است.

استعمال خارجی آن درموارد رماتیسم موفقیت‌آمیز بوده است.
در مداوای پروستات و سنگ کلیه کاربرد دارد.
این گیاه حاوی ماده‌ای به نام «سکرتین» است که بهترین عامل برای به کار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، روده، کبد، لوزالمعده وکیسه صفرا است.
خاصیت مهم دیگر آن کمک به ساخته شدن گلبول‌های قرمز است.

زنجفیل یا زنجبیل

گیاهی خوراکی است که در هند و شرق آسیا از آن بعنوان ادویه استفاده می‌شود و دارای خواص دارویی است. در ایران باستان این گیاه با نام ژنگویر نیز شناخته شده بود؛ زنجفیل اشتها آور بوده و برای مقابله با سرماخوردگی، گلودرد و حالت تهوع کاربرد دارد و این گیاه تاثیر آرامبخشی بر روی دستگاه گوارشی دارد.

بابونه

اقوام اروپایی بابونه را گیاهی مقدس می‌پنداشتند. بابونه اکنون در سراسر جهان دیده می‌شود. چای بابونه آرامبخش بوده و روغن آن به خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس بسیار مفید است و مصارفی برای ناراحتی معده و روده نیز دارد.

قاصدک

این گیاه در سراسر نیم‌کره شمالی پراکنده است. قاصدک از دیرباز برای درمان بیماری‌های کبدی و کیسه صفرا خواص بسیار زیادی دارد.

برای درمان بیماری‌های کلیوی و همچنین کاهش کلسترول، درمان رماتیسم و نقرس استفاده داشته است.

بهار نارنج

مهم‌ترین خاصیت دارویی بهار نارنج تأثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. بهار نارنج آرامش‌بخش و ضد هیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای میگرنی را نیز کاهش می‌‌دهد.
بهار نارنج در تقویت معده بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می‌برد. بهار نارنج اشتها‌آور و ضد سرفه است و مشکل کم‌خوابی را نیز برطرف می‌کند.